• Nationaal Verbond der Oud-Krijgsgevangenen – Prikkeldraadfonds vzw
  • Voorzitter: Dhr Renaud de TERWANGNE
  • Kenteken: NVOK-PF
  • Voorzitters email: informatie@nvok.be
  • Contactpersoon: Dhr. Bernard DEMAN
  • Contactpersoon email: b.deman@skynet.be
  • Verenigingstype : CONCENTRATIE KAMPEN, GEVANGENEN

Gesticht in het kamp van Parchim (Duitsland) in november 1914 en weer samengesteld te Brussel op 18 januari 1919 onder de naam « Nationale Liga van de Oud-Krijgsgevangenen », later « Nationale Federatie van de Militaire Oud-Krijgsgevangenen », in het kort N.V.O.K., werd de Vereniging van de Gewezen Krijgsgevangenen (NVGKG) definitief te Brussel gesticht op 13 september 1947 (MB 25/10/1947) door de overdracht, aan deze nieuwe federatie van al de effectieven van de 3 grote verenigingen van Krijgsgevangenen die op dat ogenblik bestonden, namelijk de N.V.O.K. (Nationale Vereniging van Oud-Krijgsgevangenen), de N.V.S.O.K. (Nationale Vereniging van de Strijders, Oud-Krijgsgevangenen) en de U.O.K. (Unie van de Oud-Krijgsgevangenen).

De NVGKG was toen samengesteld uit 900 secties over gans het land verspreid, en regionaal of provinciaal verenigd. Het doel door de NVGKG nagestreefd was het vastleggen, op wettelijke basis, van de algemene rechten van de krijgsgevangenen. Bovendien, teneinde de tuberculose te bestrijden die tijdens de Tweede Wereldoorlog zoveel gevangenen getroffen had, heeft de NVGKG in 1947 het Sanatorium Belgica te Montana in Zwitserland gesticht. Met een capaciteit van 126 bedden is dat sanatorium tot in 1960 actief gebleven. Daarna werd het sanatorium verkocht en de laatste patiënten en hun dokters keerden terug naar België. Ondertussen had de NVGKG, met de steun van de politieke gevangenen, in 1950 het domein van Sint-Ode in de provincie Luxemburg verworven. In dit domein werd het kasteel « Le Celly » aangepast als post-cure en hersteloord voor de zieken die van Zwitserland terugkwamen. Tijdens die periode werd onderaan het kasteel het « Paviljoen Belgica » gebouwd. Dit was in 1954 voltooid en fungeerde eerst als readaptatie Centrum. Het hoofddoel was de reïntegratie van de gevangenen in het economische circuit, door hen een vorming in verschillende stielen aan te bieden. Vanaf 1962 vangt het Paviljoen Belgica de patiënten op die vanuit Zwitserland gerapatrieerd worden en wordt het « Sanatorium Begica » genoemd. In 1962 zal een kuur-en herstelhuis gebouwd worden. Het zal gauw een ziekenhuis-karakter krijgen omwille van de waarde van zijn uitrusting tot revalidatie en het gespecialiseerd personeel daarmee belast. Op 8 juli 1961 werd het sociale liefdadigheidswerk van de federatie gesticht ten gunste van de misdeelden en hun gezinnen : het Fonds der Prikkeldraden. Dit liefdadigheidswerk onder de Hoge Bescherming van Hare Majesteit Koningin Fabiola, is te danken aan het initiatief van alle krijgsgevagenen verenigd in de schoot van de NVGKG. Dit liet ook toe om bijstand te verlenen aan de Sana Belgica (een kuurhuis) en het Hospitalisatie Centrum van Sint-Ode. Op 1 januari 1998 ontstaat door de fusie van het Hospitalisatiecentrum Sint-Ode en de Kliniek van Libramont het Hospitalisatiecentrum van de Ardennen. Op 9 mei 2006 werd de NVGKG ontbonden en de overdracht van al zijn goederen kwam het Fonds der Prikkeldraden ten goede. De naam van het fonds werd gewijzigd in « Nationale Vereniging van Oud-Krijgsgevangenen – Fonds der Prikkeldraden ».

Let us never forget the past,
let's build the future together,

for our children and grandchildren !